بارگذاری . . . کمتر از چند ثانیه
{{::'controllers.mainSite.MainSmsBankBanner2' | translate}}
ای غریبی که ز جد و پدر خویش جدایی خفته در خاک خراسان تو غریب الغربایی این رواق تو و صحن و حرمت همچو بهشت است روضه ات جنت فردوس مسما به رضایی
شب شهادت مولای مهرپرور ماست کسی که سایه لطفش پناهِ کشور ماست شب شهادت هشتم امام معصوم است که آستانه او قبله گاه باور ماست شهادت امام رضا علیه السلام تسلیت باد
بیا از مدینه ای نور چشمان ترم بین که از زهر جفا پاره شد این جگرم چشم من مانده به در کجایی ای جواد من ای عزیز دل من بیا برس به داد من شهادت امام رضا ع تسلیت باد
تمام زهر کین در من اثر کرد هلالی چهره ی قرص قمر کرد و دشمن با همین زهر ستمگر تو گویی خنجری در این جگر کرد
سفره 2 ماه عزا بسته میشه امشب خدا اما بازه تا قیامت سفره های گریه ما خدانگهدار سیاهیای ماه ماتم خدانگهدار ماه صفر ماه محرم لا یوم کیومک الحسین
خراسان میدهد بوی مدینه خراسان کوه غم دارد به سینه خراسان را سراسر غم گرفته در و دیوار آن ماتم گرفته شهادت امام رضا ( ع ) تسلیت باد
مرغ دلم شور و نوا می کند ذکر علی بن موسی الرضا می کند می پرد و می رود از سینه ام آه که عشق تو چه ها می کند
من کیستم گدای تو یا ثامن الحجج شرمنده عطای تو یا ثامن الحجج بالله نمی روم بر بیگانگان به عجز تا هستم آشنای تو یا ثامن الحجج
می دید شرر ریخته در هستی انگور هم سفره ی میزبان شده پستی انگور نوشید از آن خوشه ی سم بار که امروز ما را نفریبند به سر مستی انگور
هر چند حال و روز زمین و زمان بد است یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای آنجا برای عشق شروعی مجدد است
السلام علیک یا امام الرئوف! سلام بر تو که مهربانی هایت از شمار زائران انبوهت بسیار بیشتر است. امروز سلام اشکبار ما با سوختن اباصلت همراه شده است
ای آنکه تو در غربت سر به گریبان داری در خلوت خود شبها شام غریبان داری از تربت تو عیسی، اکسیر شفا دارد موسای کلیم اینجا دستی به دعا دارد
کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا در صف محشر خدا مشتری اشک اوست هر که در اینجا کند گریه برای رضا از در باب الجواد می شنوم دم به دم یا ابتای پسر وا ولدای رضا التماس دعا
ای غریب خراسان سیدی یا رضاجان داغ تو بر دل ما چشم ما بر تو گریان سینه‌ات پر شراره دیده‌ات پر ستاره هم غمت بی‌شماره هم جگر پاره پاره
کوثر اشک من از ساغر و پیمانه توست دل آتش زده‌ام شمع عزا خانه تـوست جگر سوخته خاکستر پروانه تـوست شعله‌های دلم از آه غریبـانه تـوست
شب شهادت مولای مهرپرور ماست کسی که سایه لطفش پناهِ کشور ماست شب شهادت هشتم امام معصوم است که آستانه او قبله گاه باور ماست
ای غریبی که ز جد و پدر خویش جدایی خفته در خاک خراسان تو غریب الغربایی این رواق تو و صحن و حرمت همچو بهشت است روضه ات جنت فردوس مسما به رضایی
شب شهادت مولای مهرپرور ماست کسی که سایه لطفش پناهِ کشور ماست شب شهادت هشتم امام معصوم است که آستانه او قبله گاه باور ماست شهادت امام رضا علیه السلام تسلیت باد
بیا از مدینه ای نور چشمان ترم بین که از زهر جفا پاره شد این جگرم چشم من مانده به در کجایی ای جواد من ای عزیز دل من بیا برس به داد من شهادت امام رضا ع تسلیت باد
تمام زهر کین در من اثر کرد هلالی چهره ی قرص قمر کرد و دشمن با همین زهر ستمگر تو گویی خنجری در این جگر کرد
سفره 2 ماه عزا بسته میشه امشب خدا اما بازه تا قیامت سفره های گریه ما خدانگهدار سیاهیای ماه ماتم خدانگهدار ماه صفر ماه محرم لا یوم کیومک الحسین
خراسان میدهد بوی مدینه خراسان کوه غم دارد به سینه خراسان را سراسر غم گرفته در و دیوار آن ماتم گرفته شهادت امام رضا ( ع ) تسلیت باد
مرغ دلم شور و نوا می کند ذکر علی بن موسی الرضا می کند می پرد و می رود از سینه ام آه که عشق تو چه ها می کند
من کیستم گدای تو یا ثامن الحجج شرمنده عطای تو یا ثامن الحجج بالله نمی روم بر بیگانگان به عجز تا هستم آشنای تو یا ثامن الحجج
می دید شرر ریخته در هستی انگور هم سفره ی میزبان شده پستی انگور نوشید از آن خوشه ی سم بار که امروز ما را نفریبند به سر مستی انگور
هر چند حال و روز زمین و زمان بد است یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای آنجا برای عشق شروعی مجدد است
السلام علیک یا امام الرئوف! سلام بر تو که مهربانی هایت از شمار زائران انبوهت بسیار بیشتر است. امروز سلام اشکبار ما با سوختن اباصلت همراه شده است
ای آنکه تو در غربت سر به گریبان داری در خلوت خود شبها شام غریبان داری از تربت تو عیسی، اکسیر شفا دارد موسای کلیم اینجا دستی به دعا دارد
کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا در صف محشر خدا مشتری اشک اوست هر که در اینجا کند گریه برای رضا از در باب الجواد می شنوم دم به دم یا ابتای پسر وا ولدای رضا التماس دعا
ای غریب خراسان سیدی یا رضاجان داغ تو بر دل ما چشم ما بر تو گریان سینه‌ات پر شراره دیده‌ات پر ستاره هم غمت بی‌شماره هم جگر پاره پاره
کوثر اشک من از ساغر و پیمانه توست دل آتش زده‌ام شمع عزا خانه تـوست جگر سوخته خاکستر پروانه تـوست شعله‌های دلم از آه غریبـانه تـوست
شب شهادت مولای مهرپرور ماست کسی که سایه لطفش پناهِ کشور ماست شب شهادت هشتم امام معصوم است که آستانه او قبله گاه باور ماست
{{::'controllers.mainSite.SmsBankNikSmsAllPatern' | translate}}